توضیحات
زنجبیل
گیاه زنجبیل با نام علمی Zingiber officinale از نظر طب سنتی گرم و خشک می باشد.
زنجبیل ادویه ایست که به علت طعم خاص در غذاها و شیرینی ها و دمنوش های بسیاری به کار می رود و قادر است غذا یا شیرینی شما را به شدت
خوش طعم نماید.
مصرف آن به همراه چای رایج است. خواص بسیاری دارد که در ادامه به برخی از آنها خواهیم پرداخت.
خواص زنجبیل
ضد تهوع و ضد نفخ
کاهنده قند خون
خاصیت ضد انعقادی قوی
خاصیت ضد میگرن
کمک به درمان زخم معده
خلط آور
مقوی حافظه
محرک قوای جنسی
کنترل دردهای مفصلی و آرتروز
برای درمان مشکلات ناشی از سرماخوردگی
درمان دردهای قاعدگی
پیشگیری از بیماری اسکوربوت
گیاه زنجبیل
زنجبیل یک گیاه گل دار است که ریزوم یا ریشهی آن به طور گستردهای به عنوان ادویه یا در طب سنتی کاربرد دارد.
زنجبیل گیاهی چند ساله است که ساقه آن سالانه یک متر رشد میکند.
این گیاه از خانواده زنجبیلیان است که خود متعلق به خانواده زردچوبه، هِل و کوشنه میباشد.
منشأ و زادگاه اصلی زنجبیل جنگلهای بارانی استوایی واقع در جنوب شرقی آسیا میباشد.
اگرچه زنجبیل دیگر به صورت وحشی نمیروید، اما تصور بر این است که منشأ آن شبه قاره هند باشد.
زیرا گیاه زنجبیلی که در هند میروید دارای بیشترین تنوع ژنتیکی است.
این گیاه در قرن اول بعد از میلاد اولین بار از هندوستان به اروپا راه یافت.
به واسطه تجارت سودآور ادویهجات رومیها استفاده زیادی از آن میکردند.
مصرف زنجبیل
یک ادویه گرم و معطر برای آشپزخانه است. ریشههای جوان آن آبدار و گوشتی بوده و طعم و مزه بسیار خفیفی دارند.
آنها اغلب در سرکه ترشی انداخته میشوند یا به عنوان ترکیبات بسیاری از غذاها در آشپزی مورد استفاده قرار میگیرند.
زنجبیل را میتوان در آب جوش قرار داده و به صورت جوشانده مصرف نمود.
که البته گاهی عسل نیز به این ترکیب اضافه میشود همچنین تکه های پرتقال یا لیمو را هم میتوان به آن اضافه نمود.
همچنین میتوان از این گیاه در آب نبات نیز استفاده کرد.
ریشههای رسیده و بالغ این گیاه معمولاً لیفی بوده و تقریباً خشک هستند.
آب ریشهی آن اغلب به عنوان چاشنی در غذاهای هندی مورد استفاده قرار میگیرد.
همچنین در غذاهای سایر کشورهای شرق آسیا به عنوان چاشنی در غذاهای دریایی، گوشتی و سبزیجات کاربرد دارد.
میتوان زنجبیل تازه را قبل از خوردن پوست کَند.
برای نگهداری آن در طولانی مدت میتوان آن را در کیسههای پلاستیکی قرار داده و فریز کرد.
اطلاعات تغذیهای زنجبیل
۱۰۰ گرم ریشه خشک زنجبیل (با ۱۰ درصد آب)، حاوی مقدار زیادی مواد مغذی ضروری است.
به عنوان مثال حاوی چندین برابر مقدار مورد نیاز روزانه منگنز است.
خاصیت زنجبیل
مفید بودن استفادهی خوراکی یا موضعی از آن، برای بسیاری از اختلالات نظیر حالت تهوع، یا درد مفاصل در دست بررسی است.
اما هیچ نتیجهگیری از این تحقیقات در مورد اثربخشی آن در استفادهی طولانی مدت نمیتوان دریافت کرد. در برخی مطالعات مشخص شده است که برای
درمان حالت تهوع ناشی از دریازدگی، بیماری صبحگاهی و شیمی درمانی بهتر از دارونما عمل میکند.
البته این موضوع در مورد حالت تهوع بعد از عمل جراحی به اثبات نرسیده است.
مطالعات هیچگونه شواهدی مبنی بر صدمه و آسیب ناشی از مصرف زنجبیل در طول بارداری را پیدا نکردهاند.
هر چند ایمن بودن آن هم به اثبات نرسیده است.
مضرات زنجبیل
واکنشهای آلرژیک به این گیاه معمولاً به صورت جوش یا خارش پوستی خود را نشان میدهند.
اگرچه به طور کلی به عنوان یکح گیاه ایمن به رسمیت شناخته است اما میتواند منجر به سوزش معده و سایر عوارض جانبی گردد به ویژه اگر به صورت
پودر مصرف شود.
زنجیل تازهی جویده نشده میتواند باعث انسداد روده گردد و افرادی که زخم معده، بیماریهای التهابی روده، یا رودهی مسدود دارند، ممکن است به مقدار
زیاد زنجبیل تازه واکنش نشان دهند.
همچنین در افراد مبتلا به سنگ کیسه صفرا میتواند عوارض منفی در پِی داشته باشد و با اثرات ضد انعقاد خونی مانند وارفارین و آسپیرین تداخل پیدا
کند.
مطالعات در مورد اثرات استفاده از آن برای حالت تهوع یا درد مربوط به بیماری های مختلف تا کنون بی نتیجه بوده است.
عوارض جانبی اغلب در هنگام مصرف پودر زنجبیل به وجود میآیند.
این عوارض عبارتند از: گاز، نفخ، سوزش سرِ دل، و تهوع
توضیحات تکمیلی
| وزن | 100 گرم |
|---|---|
| شکل محصول |
