سریش
8 در انبار
توضیحات
سریش
سریش با نام های سرش، اسراس، برواق، چریش، چریشک هم خوانده می شود.
درختی است با قامت متوسط، برگ های آن سبز، کناره های برگ دارای بریدگی و دندانه نامنظم شبیه برگ زبان گنجشک است، نوک برگ ها خیلی تیز و
کشیده تر از برگ های زیتون و شکل کلی درخت شبیه به درخت زیتون تلخ می باشد.
این درخت بومی هند شرقی است و تا مغرب چین و شرق جاوه انتشار دارد و در بعضی مناطق می کارند و به ایران نیز وارد شده و کاشته شده است از
گیاهان بومی شده است، در حال حاضر در چابهار، بندرعباس و سایر نقاط جنوب کشور می روید.
خواص درمانی سریش
میوه سریش
در میوه سریش ماده تلخ بایاکانین وجود دارد و مصرف خوراکی آن مسهل و کشنده ی کرم معده می باشد.
روغن میوه محرک و ضد انگل و ضد عفونی کننده می باشد و به عنوان پادزهر برای مارگزیدگی و عقرب گزیدگی نافع است.
اگر آن را بر پوست بمالید، اگزمای مزمن و دردهای روماتیسمی و بیماری های پارازیتی پوست نظیر بیماری اسکابیز که نوعی جرب است را بهبود می بخشد.
گل سریش
خوردن گل سریش برای تقویت معده مفید است و تصفیه کننده خون و خون ساز است.
اگر آب جوشانده ی آن را کمپرس کنید برای التیام زخم ها و جراحت ها مفید است.
گل و برگ سریش را همراه با هم بکوبید و بر پیشانی ضماد کنید از هذیان و تب ها جلوگیری می کند.
برگ درخت سریش
برگ درخت سریش تونیک و مقوی بدن و معده است، تصفیه کننده خون و تولید کننده خون می باشد و آب جوشانده ی آن به صورت کمپرس برای التیام زخم
ها و جراحت مفید است، برای شست و شو و ضد عفونی کردن زخم ها و رفع اگزما موثر می باشد.
آب جوشانده ی پوست درخت تونیک، تب بر، مقوی و قابض است و به صورت کمپرس برای التیام زخم ها نافع است و صمغ حاصل از درخت سریش مقوی و
نرم کننده است.
آب جوشانده پوست ریشه ی سریش هم تونیک و مقوی و تب بر است.
سریش علفی یا چریش (علف چسب)
طبیعت گرم و خشک دارد، دم کرده ده گرم برگ و گل ها و ساقه های گل دهنده، مدر و قاعده آور است و سرفه های خشک را تسکین می دهد و برای
جوش دادن استخوان شکسته موثر است، ورم بیضه و باد و گاز را تحلیل می برد، زخم های داخلی را ترمیم می کند، سنگ مثانه را خرد می کند و سستی
عضلات را برطرف می سازد.
اگر دندان آسیاب درد می کند، آب تازه ی برگ آن را گرفته روی دندان بمالید، درد را ساکت می کند، ضماد برگ ها برای مداوای گزیدگی مار نافع است.
میوه سریش ملین است و برای تسهیل قی کردن، پازده گرم از آن خورده شود.
مالیدن میوه همراه با سرکه به محل گزیدگی، برای ضرر گزیدگی عقرب و هزار پا مفید است.
غده زیرزمینی (سریش)
گرم و خشک است و خوردن بیست گرم از آن برای تسکین درد پهلو و سرفه و درمان یرقان حادث از صفرا مفید است.
همراه با سرکه میل کنید، از ریختن موی سر جلوگیری می کند.
بیست و پنج گرم از سوخته آن را بخورید، مدر، قاعده آور و محلل ورم بلغمی است و برای درمان بیماری های روده ای و رفع خشونت حلق موثر می باشد.
ضماد غده زیرزمینی برای جوش خوردن استخوان شکسته، التیام جراحت های بد، رفع ورم بیضه، گرفتگی عضلات و عصب ها مفید است.
همچنین ضماد آن با سرکه و روغن کنجد برای درمان جرب و نرم کردن ورم های سفت موثر است. ضماد همراه با آرد جو، کچلی را درمان می کند.
آن را با آب نیم گرم اندک اندک مخلوط کنید، بعد از حل شدن چند قطره ادکلن به آن بیفزایید و به صورت بمالید و پس از پانزده دقیقه صورت را بشویید. چین و
چروک پوست افراد مسن را برطرف می کند.
تذکر
خوردن آن ممکن است بعضی اوقات موجب سستی معده شود که در این صورت باید مقداری گل قند بخورید.
توضیحات تکمیلی
وزن | 100 گرم |
---|