گز علفی

۴۵۰,۰۰۰ ریال
فروش در بسته های 100 گرمی

10 عدد در انبار

توضیحات

اشتراک گذاری

گز علفی

 

گز علفی نوعی مان و ماده‌ شیرینی است که در اثر نیش زدن حشره‌ای به برگ و به ساقه‌های جوان درختی از بلوط‌ها به دست می‌آید.

نام علمی درخت

Quercus mannifera Lindl، نام فرانسه درخت Chene a manne و نام انگلیسی آن Oak tree است.

این درخت به فارسی بلوط و درخت گز علفی گفته می‌شود.

نام‌های دیگر گز علفی به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، گز علفی، گز گزو، مان، دارمازو، گزو، مازوداز، برودار، برو، بلو و طرفه است.

تیره گیاه:

بلوط Fagaceae

مشخصات ظاهری گز علفی

پس از وارد شدن نیش حشره به برگ و ساقه‌های جوان، شیره‌ی درخت که همان گز علفی است به صورت مایع از برگ و ساقه خارج می‌شود و در

مجاورت هوا سفت می‌گردد. سپس سحرگاه روز بعد اشخاص با تکان دادن شاخه‌های درخت و چیدن برگ‌ها، گز علفی را از آنها جدا می‌کنند.

به همین علت این گز اغلب با برگ و سرشاخه خرد شده مخلوط است و به رنگ سبز علفی در بازار عرضه می‌شود.

گز علفی هر چقدر کمتر با خرده برگ و ساقه‌ها مخلوط باشد مرغوب تر است و رنگ آن سفید، صاف و شفاف و دارای طعم شیرین می‌باشد.

طبیعت گز علفی

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی درخت مولد گز علفی: در کشورهای ماورای قفقاز، سوریه، آناتولی، قبرس و در ایران در اغلب نواحی جنگلی و در استان‌های

کردستان و لرستان انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در گز علفی

ساکارز، چهار نوع پلی ساکارید، گلوکز، فروکتوز و موسیلاژ در آن تشخیص داده شده است.

نحوه مصرف: طبق دستور پزشک

 

خواص درمانی گز علفی

انرژی‌زا و تقویت کننده اعضای تنفس و جهاز گوارش، نرم کننده سینه و صاف کننده صدا، ضد نفس تنگی و مسکن سرفه‌های گرم، ضد خونریزی و قبض

کننده، تقویت کننده معده و جزء ملین‌های قندی محسوب می‌شود.

منبع مقاله: صانعی، صمصام؛ (۱۳۹۵)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از ۴۰۰ نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ

اول

توضیحات تکمیلی

وزن 100 گرم
error: محتوای محافظت شده